با چرخیدن چرخ ویلچرت، جهان نیز می چرخد. جهانی که تو خود ساخته ای، جهانی زیبا که حتی انسان های بدون ویلچر، آنان که بر پا ایستاده اند، هرگز طعم شیرین آن را نخواهند چشید. جسم نشسته تو، بلندتر از قامت هر ایستاده ای سر به آسمان می ساید و تو چرخ ها را می دوانی تا قصیده بلند توانایی ات را برای چشم هایی که تو را ناتوان می بینند، بخوانی، ای قافیه خوش وزن شعر پویش و امید. تو در تقدیر خویش انسانی را دیده ای که پاهایش به امانت نزد خدا مانده است. هم چنان چرخ را بچرخان، تا جهان زیبای تو بگردد.
با من سخن بگو، ای گویای خاموش! که خسته ام از هیاهوی آدم های رنگ رنگ. با من سخن بگو که حرف هایت را با تمام وجود احساس می کنم. چشم هایت چه خوب راز درونی ات را فاش می کنند. همیشه چشم ها بهتر از زبان سخن می گویند. با چشمانت با من سخن بگو که چشم ها هرگز دروغ نمی گویند.
انسان معلول شخصی است که منتخب خداوند است، خداوند بدلیل عشق زیاد به معلولان به بعضی از بنده هایش یکسری محدودیتها نهاده تا در دنیای باقی منزلگاه ویژه ای برای جبران سختی های این دنیای فانی باشد خیالهای رنگی...
ادامه مطلبما را در سایت خیالهای رنگی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 8khialhaierangi1 بازدید : 23 تاريخ : سه شنبه 26 دی 1396 ساعت: 21:14